عملکردهایش در وقت استانداری فارس و حمایت‌های افراطی‌اش از احمدی‌نژاد، او را تا رده معاونت ریاست جمهوری در دولت دهم ارتقاء داد، ولی هشت ماه زیاد در کابینه دوام
معاون دوآتشه احمدی نژاد آیا بعد از ۶ سال سکوتش را شکست؟!
عبارات مهم : تاریخی
به گزارش ایسنا، روح الله احمدزاده کرمانی استاندار اسبق فارس بود که در تمام دوران زمام داری این استان، از سیاست های احمدی نژاد سرسختانه دفاع می کرد، اکنون در مقام یکی از منتقدان و افشاکنندگان فساد در دولت وی ظاهر شده است هست. او درحالی از اتفاقات شرکت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری که هشت ماه ریاست آن را به عهده داشت، پرده برداشته که 6 سال تمام راجع به ی آنچه که زیر گوش این معاونت ریاست جمهوری رخ داده، سکوت کرده بود.
احمدزاده در انتخابات ۸۸ معین استان فارس بود و گفته می شود به خاطر وفاداری اش به دولت که خود همواره از آن با عنوان «رفاقت نزدیک» با احمدی نژاد یاد کرده هست، نخست استاندار فارس شد و بعد هم تا سمت معاونت ریاست جمهوری و ریاست شرکت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ارتقاء یافت. با این حال هشت ماه در این شرکت زیاد دوام نیاورد. آن وقت در اخبار غیر رسمی آمده بود، او با حمید بقایی که مرد در سایه ی این شرکت بود و اجازه ی دخل و تصرف در امورات آن را حتی در حد عزل و راه اندازی نمی داد، اختلاف پیدا کرده بود. تمام دوران مدیریت احمدزاده در سکوت کامل گذشت؛ او حتا در یک نشست خبری هم حضور نیافت.
معاون دوآتشه احمدی‌نژاد آیا بعد از ۶ سال سکوتش را شکست؟!
وقتی به شرکت میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری آمد که این شرکت بین تهران، اصفهان و شیراز سه پاره شده است بود؛ همان روزهایی که حرف از مفقود شدن اسناد مهم تاریخی در حین اسباب کشی به شیراز و اصفهان و خروج بعضی از اشیاء موزه ای در پوسته ی برگزاری نمایشگاه های تاریخی کشور عزیزمان ایران در خارج از کشور، مطرح بود. ولی حتی یک بار هم به حواشی آن روزها پاسخی نداد و همه ی جواب ها را به آینده موکول کرد. حالا که شش سال گذشته و پرونده قضایی حمید بقایی باز شده، او نیز لب به سخن گشوده و اسراری را برملا کرده که اتفاقا سر انگشت اتهام به سوی خودش نشانه گرفته شده، آیا که آن روزها که می گوید پیگیر خروج ۶۰۰ هزار شئ تاریخی از بااهمیت ترین موزه کشور عزیزمان ایران و پرونده ارزان فروشی شرکت توسعه گردشگری به میزان ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ میلیارد تومان بوده، حرفی نزده و این سکوت را همچنان ادامه داده است.
احمدزاده در خلال صحبت های تبلیغاتی اش در سال ۹۲ گفته بود: «وقتی دزدی به نام مدیر عامل بانک ملی پیدا شد و فساد را دیدیم، باید آن مسئول شبانه عزل شود. من اگر بفهم بخشداری در یک شهرستان دنبال کار یک پیمانکار افتاده و می خواهد از جایی ببلعد و به زد و بند پرداخته هست، او را شبانه عزل می کنم. به محض اینکه انسان به حقیقتی نایل شد از آن لحظه به بعد تکلیفش تفاوت می کند. » ولی حاضر نشده بود در جریان خروج اشیاء موزه ملی در سال ۹۰ در مقام پاسخگو ظاهر شود و این عنوان را با آن که گفته پیگیری می کرده، کاملا رد کرده بود.
عملکردهایش در وقت استانداری فارس و حمایت‌های افراطی‌اش از احمدی‌نژاد، او را تا رده معاونت ریاست جمهوری در دولت دهم ارتقاء داد، ولی هشت ماه زیاد در کابینه دوام
احمدزاده کرمانی در ۲۹ شهریور ۹۰ و تقریبا در اواسط دوره ی ریاستش در این شرکت و چند روز بعد از آن که کیهان گزارش خروج آثار تاریخی را از موزه ملی منتشر کرد، در این باره گفته بود: «درباره ی حفظ، نگهداری و نقل و انتقال اموال و اشیای تاریخی در کشور، در قالب پروتکل های تعریف شده، آن ها تابع قوانین و مقررات بسیار براق و منضبطی هستند و آیین نامه ی اموال تاریخی و فرهنگی، قانون محاسبات عمومی کشور، آیین نامه ی دارندگان و مالکان اشیای تاریخی و عتیقه جات از آن جمله اند.»
او همچنین گفته بود: «درباره ی هر نوع نقل و انتقال و خارج کردن اشیاء از موزه ها، دستگاه های نظارتی و کنترلی دقت مورد نیاز را دارند. یگان های حفاظت و نیروی انتظامی نیز در تمام موزه ها و انبارهای نگهداری اموال و اشیای تاریخی مستقر هستند و مانند وزارت اطلاعات نظارت کامل دارند. همچنین بازرسی شرکت میراث فرهنگی و گردشگری نظارت کاملی دارد. براساس مفاد ماده ی ۱۱۰ قانون محاسبات عمومی کشور و مواد ۱۷ و ۲۱ آیین نامه ی نگهداری از اموال و اشیای فرهنگی و تاریخی، به هیچ وجه امکان سوءاستفاده در این حوزه ها وجود ندارد.
وی اضافه کرده بود: اظهار نظرهای غیرکارشناسانه در این زمینه، پیش از آن که به معنی زیر سؤال بردن شرکت میراث فرهنگی و گردشگری باشد، به معنی زیرسؤال بردن ساختارهای نظارتی، امنیتی، حراستی و حفاظتی است.»
معاون دوآتشه احمدی‌نژاد آیا بعد از ۶ سال سکوتش را شکست؟!
احمدزاده چه در وقت استانداری فارس و چه در دوران کاندیداتوری ریاست جمهوری یازدهم همواره از مواضع و سیاست های دولت احمدی نژاد دفاع می کرد و حتی ائتلاف خود را منطبق با همان خط فکری تعریف کرده بود؛ «ائتلاف و وحدت باید حول منافع ملی و پابرهنگان و فساد اقتصادی شکل بگیرد» و شعارش «دولت جوان، عدالت قانوگرایی و وفاق ملی» بود. با این حال از همان دوره ی کاندیداتوری تلاش کرد خود را به عنوان منتقد دولت معرفی کند.
اردیبهشت ۹۲ و در آخر دولت دوران احمدی نژاد، در یکی از مصاحبه های تبلیغاتی اش گفته بود: «اگر احمدی نژاد با گفتمان عدالت خواهی، مردم داری، ولایت مداری و فسادستیزی و استکبار ستیزی به نقد توسعه ی اقتصادی و سیاسی دولت های عاملان و اصلاحات پرداخت، من از همین منظر به نقد خود احمدی نژاد نشستم.»
عملکردهایش در وقت استانداری فارس و حمایت‌های افراطی‌اش از احمدی‌نژاد، او را تا رده معاونت ریاست جمهوری در دولت دهم ارتقاء داد، ولی هشت ماه زیاد در کابینه دوام
وی بیان کرده بود: «چرا در دولت عدالت که دولت مبارزه با فساد اقتصادی و بی عدالتی بود، جریان های فساد اقتصادی ریشه دواندند، آقای احمدی نژاد نمی تواند انکار کند که پروژه ی چندین هزار میلیاردی سوء استفاده های مالی در دولت ایشان تحت تاثیر حمایت های بعضی مدیران در مجموعه های دولت نبوده است.»
با این حال او همچنان اصرار داشت احمدی نژاد را انسانی جسور معرفی کند و نوک پیکان انتقاداتش را زیاد به سمت کابینه ی وی، نشانه بگیرد. در یکی از مصاحبه های انتخاباتی اش گفته بود: «من حساب آقای احمدی نژاد و رییس جمهور کشورمان را از حساب بعضی دوستان در مجموعه ی دولت جدا می دانم. آقای احمدی نژاد انسانی شجاع و مردمی، انقلابی، خلاق، پرتلاش و علاقه مند به توسعه ی کشور هست. بعضی اشکالاتی که من مطرح می کنم، از چشم انداز منتقدان سنتی ایشان نیست، چون به آن اردوگاه تعلق ندارم. جنس نقادی های بنده از منظر همان گفتمان انتقادی است که خود احمدی نژاد آن را در سال ۸۸ مطرح کرد.»
معاون دوآتشه احمدی‌نژاد آیا بعد از ۶ سال سکوتش را شکست؟!
احمدزاده حتی آن موقع هم لب به سخن نگشود و ترجیح داد سخنانش با کنایه های لطیف و ظریف خطاب به اطرافیان احمدی نژاد همراه باشد و راجع به ی جدا شدنش از کابینه دولت دهم گفته بود: «وقتی من در مجموعه دولت به جمع بندی رسیدم که آرزوی بزرگ های من در مصلحت اندیشی با بعضی از مناسبات ناعادلانه درون دولت ذبح می شود، از مجموعه دولت کنار کشیدم. به نظر من هیچ ضرورتی ندارد که ما در شرایطی که فکر می کنیم هیچ افق روشنی وجود ندارد به چنین راهی ادامه دهیم.»
او همان موقع در صحبت های پراکنده ی دیگری و در جواب به این پرسش که آیا از دولتی که این همه به آن باور دارد و از آن دفاع می کند، بیرون آمد، گفته بود: «من با اطرافیان دولت مسئله داشتم و بیرون آمدم، ولی خود را به آرزوی بزرگ های سال ۸۴ احمدی نژاد نزدیک می دانم»، «من آرمانی به دولت احمدی نژاد پیوستم و آرمانی از این دولت جدا شدم و این یک مساله سیاسی نبود»، «باور من این است که در فرآیند اجرا، انسان اگر به آرزوی بزرگ ها و باورهای خود تعهد داشته باشد این عنوان اصیل تر از آن است که در پست و مناسب اجرایی خود را تعریف کند.»
با این حال 6 سال طول کشید تا روح الله احمزاده کرمانی وظیفه اش را در برابر حقیقتی که می گوید بر وی نایل شده است بود، ادا کند و شماری از پرونده هایی که شرکت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری را به حاشیه رانده و آمیخته به فساد کرده بود برملا کند؛ یک افشاگری که انگار زیاد رنگ تسویه حساب یا حتی تطهیر شخصی دارد؛ تا براق سازی پرونده های حقوقی قابل پیگیرد قانونی.
او که پیش از استانداری فارس، ریاست دانشکده خبر را نیز داشت و به اصطلاح شخصیتی رسانه ای آشنا می شد، هرچند که همواره و بویژه در دوران ریاست شرکت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از رسانه ها بر حذر بود، آبان سال ۸۹ در یک صحبت به انگیزه تجلیل از اصحاب رسانه جهت یک سال همراهی در دوران مدیریت استان فارس، این جمله را گفته بود که «اگر فضای شفافی حاکم باشد، هیچ کس از رسانه ها نخواهد ترسید، ولی وحشت بعضی از افراد از رسانه ها، ناشی از عدم شفافیت و حرف های مگو آنهاست. »
واژه های کلیدی: تاریخی | گردشگری | رسانه ای | رسانه ها | گردشگری | احمدی نژاد | احمدی نژاد | صنایع دستی | آثار تاریخی | ریاست جمهوری | میراث فرهنگی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
